حساسیت و اختصاصیت سونوگرافی چشم در شناسایی جداشدگی شبکیه در خون‌ریزی زجاجیه

هدف: ارزیابی میزان حساسیت و اختصاصیت سونوگرافی چشم در شناسایی جداشدگی شبکیه در خون‌ریزی زجاجیه. روش پژوهش:  این مطالعه مقطعی بر روی 47 چشم از 47 بیمار (29 زن و 18 مرد) مبتلا به خون‌ریزی زجاجیه و مشکوک به جداشدگی شبکیه انجام شد که نیاز به عمل جراحی داشتند و طی مهرماه تا اسفندماه 1385 برای عمل جراحی به بیمارستان فیض اصفهان مراجعه نموده بودند. در همه موارد، قبل از عمل، سونوگرافی انجام شد. پس از انجام عمل جراحی، یافته‌های حین جراحی با یافته‌های حاصل از سونوگرافی مقایسه شد. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 1/23±8/43 سال (بین 4 ماه تا 81 سال) بود. درگیری در 23 نفر در چشم راست و در 24 نفر در چشم چپ بود. علل خون‌ریزی زجاجیه عبارت بودند از ضربه (6/42 درصد)، دیابت (1/19 درصد)، فشار خون بالا (8/12 درصد)، ثانویه به عمل جراحی آب‌مروارید (4/6 درصد) و به دنبال پیوند قرنیه (1/2 درصد) و در 8 مورد (1/17 درصد) نیز علت مشخصی پیدا نشد. حدت بینایی بیماران شامل درک نور (66 درصد)، درک حرکت دست (5/25 درصد) و شمارش انگشتان (3/4 درصد) بود و دو مورد (3/4 درصد) نیز شیرخوار بودند که دید قابل ارزیابی نبود. میزان دقت سونوگرافی 4/72 درصد، حساسیت آن 5/87 درصد، اختصاصیت آن 5/64 درصد، ارزش پیش‌گویی مثبت آن 56 درصد و ارزش پیش‌گویی منفی آن 9/90 درصد بود. نتیجه‌گیری: با توجه به حساسیت و اختصاصیت بالای سونوگرافی در مطالعه ما، استفاده از سونوگرافی به عنوان ابزار تشخیصی جداشدگی شبکیه در بیماران دچار خون‌ریزی زجاجیه، مفید است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 13، شماره 4: 436-432.